บันทึกอนุทิน(มั้ง)

สวัสดีค่ะ
วันนี้ขอบันทึกเป็นอนุทินซักวันนะคะ

สายลมยามเย็น โบกโชยเข้ามาทางบานหน้าต่างที่เปิดกว้างรับแสงสนทยาแสงสุดท้ายแห่งวัน เสียงนกกาบินกลับรังแว่วดังมาแต่ไกล ให้วามรู้สึกเงียบเหงาวังเวงอย่างยากจะอธิบาย ความมืดค่อยๆโรยตัวเข้าปกคลุมบริเวณบ้านไม้ยกใต้ถุนสูงหลังนี้ กลิ่นหอมของดอกไม้หน้าบ้านคละเคล้าไปกับกลิ่นอาหารที่โชยมาจากในครัว เสียงเรียกของพ่อดังแว่วๆมาว่าให้ออกไปทานข้าว และท้องไส้ของฉันตอนนี้ก็รุ้สึกหิวขึ้นมาตะหงิดๆ ไงวันนี้ก็ขอไปกินข้าวก่อนและกันเพิ่มพลังก่อนทำการบ้าน......

สนทยาสวัสดี